دکتر قاسم اهری فرزند ارشد حاجی حسن آقا به سال 1263 در اهر چشم به جهان گشود.پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به اروپا رفت و در رشته پزشکی موفق به اخذ درجه دکترا شد. وی پس از بازگشت به ایران در چندین دوره به عنوان نماینده اهر در مجلس شورای ملی اننخاب شد و در سال 1328 در اولین دوره مجلس سنا به عنوان سناتور آذربایجان انتخاب شد.دکتر قاسم اهری در طی مدتی که در اهر زندگی می کرد بیماران را به صورت رایگان معالجه می کرد .او زمینی به مساحت 40 هزار متر مربع در چایکنار شرقی اهر را به آموزش و پرورش اهدا کرد و همچنین ساختمان بزرگی را پس از احداث به سازمان شیر و خورشید (هلال احمر کنونی) اهدا کرد.فرزند وی دکتر حسن اهری نیز بنیانگذار مرکز طبی کودکان و اولین رئیس آن مرکز بود.دکتر اهری در سال 1345 به علت بیماری به تهران اعزام شد اما همان روز دار فانی را وداع گفت و در همان شهرر به خاک سپرده شد.
ارسباران ناحیه ای در شمال شرق استان آذربایجان شرقی است. نام باستانی آن میمد است و از دوره صفویه تا سال 1316 قراچه داغ یا قراجه داغ و تسامحاً قراداغ نامیده می شد. با تصویب مجلس شورای ملی در سال 1316 به ارسباران تغییر نام یافت .شهر اهر مرکز این ناحیه از شهرهای قدیمی کشور است و تا سال به 1339 اهر ارسباران معروف بود. در سال های پس از انقلاب اسلامی با تبدیل کلیبر، هریس، ورزقان و اخیراً خداآفرین و هوراند به شهرستان نام ارسباران یا قراچه داغ از جغرافیای سیاسی رخت بربست.
شکل های گوناگون زبان :
۱ – گونه :
گونه به شکل هائی از زبان می گوئیم که هر کدام در جا و موقعیت معینی به کار می روند. ما در هر موقعیت با گونه زبانی مختص همان موقعیت حرف می زنیم . ما در حضور معلم به گونه ای حرف می زنیم . ئر کنار دوستان به گونه ای دیگر حرف می زنیم . در هنگام خرید به گونه ای دیگر حرف می زنیم.در جمع خانواده گونه دیگری حرف می زنیم. ما خودمان متوجه تفاوتهای گونه زبان خود نیستیم .
فرض کنیم اگر با معلم خود به همان گونه ای حرف بزنیم که با دوستمان هنگام شوخی حرف می زنیم چه می شود ؟
۲ – لهجه :
لهجه به شکل هایی از زبان می گوئیم که فقط تلفظ با هم فرق دارد.
وقتی یک اطفهانی به فارسی تهرانی حرف بزند ، می گوئیم لهجه دارد. این لهجه در زبانهای کردی و ترکی و لر نیز وجود دارد.
در زبان ترکی آذربایجانی نیز تلفظ مردم در شهرهای مختلف فرق دارد. وقتی می خواهیم بگوئیم فرئدا خواهم رفت.
ساباح گئده جاخ. ( تبریزی )
ساباح گئده گه خ( ماکوئی)
ساباح گئده جئح ( اهری)
مسدس
بندلری آلتی میصراع اولان شعرلره مسدس دوییلیر. مسدس شعرینین ایلک بندینده بوتون میصراعین قافیه اری بیر اولور . سونکو بندلرده آلتیمینجی میصراع ایلک بدینه ن هم قافیه اولور
ملمع
ادبیات تاریخیمزده ، تورکجه - فارسجا و تورکجه –
عربجه یازیلان غزل و آیری شعر نوعلارینا ملمع دئییلیر . دیلیمیزده لاپ قدیم
ملمع یازانلارین بیریسی « جلال الدین مولوی رومی » اولموشدور .
بو آیریلیق اودونا نئجه جیگریم یانه ؟
مردم ز فراق تو ، مردم که همه دانند
عشق اودو نهان اولماز یانا دوشیجک جانه
سودای رخ لیلی شد حاصل ما خیلی
مجنون کیمی واویلی اولدوم یئنه دیوانه
صد تیر زند اولدوز ، آن تیر کمان ابرو
فیتنه لی آلا گؤزلر چون اویخودان اویانه
ای شاه شجاع الدین شمس الحق تبریزی
رحمتدن اگر نولا ، بیر قطره بیزه دانه
قصیده
بوتون بئیتلرینین سون مصراعی ، بیرینجی بئیتین هر
ایکی مصراعی ایله قافیه لی اولان شعره قصیده دئییلیر. قصیده اون بئش بئیت
دن چوخ اولار . ادبیات تاریخیمیزده قصیده لریمیزین موضوعو رنگارن اولموشدور
.بابالاریمیز شعرین قصیده فورماسینی عرب ادبیاتیندان آلمیشلار و تاریخ
بویونجا هم فارس دیلینده و هم تورکجه میزده طنطنه لی قصیده لر قوشموشلار.
قصیده
، حمدیه ، نعمت ،منقبت ، فلسفه ، عرفان ، اجتماعی و سیاسی موضوعلاردا
یازلار . « خاقانی » فارس ادبیاتی نین ان آدلیم قصیده یازانی کیمی تانینیر.
تورکجه میزده بیر چوخ شاعیر ، او جمله دن اونونجو عصرین نایغه سی « ملا
محمد بن سلیمان فضولی » حکمتلی قصیده یازمیشلار . « سید ابوالقاسم نباتی »
نین تورکجه میزه قازاندیغی 22 قصیده سی الیمیزده دیر .
بیر کؤنول کیم ، اولا دائیم رخ جانان ایله جمع
اولماز اول بیرده داخی طرف گولوستان ایله جمع
منی مئی دن ، سیزی تانری ! سیز اگر منع ائده سیز
دای منیم کؤنلوم اولور جم کیمی بیر قانیله جمع
داغیت ، افشان ائله اول طره ی عنبرشکنی
تاکی اولسون کؤنول اول زولف پریشان ایله جمع
غزل
غزل عربجه مغازلت سؤزوندن گلیر . قادینلارلا عاشیقانه صحبت ائله مه ک آنلامیندادیر. غزل ده محبوبون شکل – شمایلی و اونون محبت احوالی ذکر اولار . لاپ آزی بئش بئیت و لاپ چوخو اون دؤرد بئیت اولان بیرینجی بئیتی نین هر ایکی مئصراعی قافیه لی اولان غزل فورماسین بیز عرب ادبیاتیندان آلمیشیق . تورکلر ، عجملردن داها قاباق غزل یازماغا باشلامیشلار . عربلرایسه جاهیلیه دؤوروندن غزل یازارمیشلار . عجملر ، تورکلرین ایلک غزل لرینه راه ترکی و شعر غزی دئییرمیشلر .
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
بیر غزل سید ابوالقاسم نباتی دن
ساقیا دور دولانیم باشینا ، گل دؤورانه
جام زرینی گؤتور ، بیرجه دولان مستانه
تار زولفون کیمی ، ظالیم ! منی بی جان ائله دین
حر طویل هم شعر ، هم
نثر و هم مسجع نثر اولان بیر یازیدیر . بو نوع بئیت لر ده مصراع لارین
دقتلی دوزولممه سینه گؤره ، رسمی تعریفلرده شعر دئییلمیر . لاکین ریتملی ،
اهنگلی و اؤلچولو اولدوغونو اوچون شعر سایلیر
بحر طویلی تورکلر ، فارس
ادبیاتینا وارد ائله میشلر . عرب وفارس شعری حاققیندا یازیلان قدیم
کیتابلاردا کیمسه بحر طویل دن آد چکمه میشدیر . ایندی کی فارس دیلینده
یازیلان شعر نو دا بحر طویل اساسیندا قورولموشدور
منبع : دیوان سید ابوالقاسم نباتی
به کوشش : دکتر حسین محمدزاده صدیق....
بیر گؤزل بحر طویل سید ابوالقاسم نباتی دن
سنی ، من ، ای مه انور
نئجه تعریف قیلیم ؟
یوخدو شبهین
بو لطافت، بو شرافت
بو جهان اوزره پری - حوری لر اولماز
قوشما
ایران تورکوسو و آذربایجان ادبیاتیندا ان چوخ سئویلن شعر قورماسی قوشمادیر . اون بیر اؤلچولو اولان بو شعر نوعونون هر میصراعی ( 6 + 5 ) و یا ( 4+4+3 ) بؤلگولرینده قورولار . عمومیتله اوچ یا بئش بند اولار . هر بندده ایلک اوچ مصراع بیر قافیه ده و بوتون دؤردونجو مصراعلار ثابت قافیه ده اولار لار . یعنی قوشمالاردا قوشا بئیت فورماسیندا یازیلار . یعنی بیرینجی مصراع اوچونجو و ایکینجی مصراع ، دؤردونجو مصراع ایله هم قافیه اولار .قوشما قوشما عاشیق ادبیاتی نین این یایغین شعر قورماسی دیر . بوتون عاشیقلار ، قوشما یازمیشلار . « شهریار » ین حیدرباباسی دا قوشما فورموندا یازیلمیشدیر .منبع : دیوان ابوالقاسم نباتی
به کوشش : دکتر حسین محمد زاده صدیقبیر قوشما سید ابوالقاسم نباتی دن
الله ! الله ! بو دلبر سیمبر
هانسی بخته ورین جانانه سی دیر ؟
داغیتدی باشیمدان عقل و هوشومو
بو هانسی دریانین دوردانه سی دیر ؟
..
گرایلیلار
ایران تورکوسو و آذربایجان ادبیاتیندا گرایلی ، هر مصراعی 8 هیجالی اولان دؤردلوکلره دئییلیر. هر مصراعین ( 4 + 4 ) ، ( 3 + 5 ). (5 + 3) بؤلگولری اولور آناتولو ادبیاتیندا گرایلیا وارساغی دئییلیر.دکتر حسین محمدزاده صدیقبیر گرایلی ابوالقاسم نباتی دن
یئنه فلک لر اؤتوشدو
قوربان – قوربان صداسیندان
معطل قالمیشام بالله
عاشیقلرین اداسیندان
..
مؤرجه گلدی گؤزوم یاشی
آلیشدی باغریمین باشی
سس گؤتوروب داغی داشی
بو مجنونون نواسیندان
بئشلیکلر
بئشلیکلر هجا اؤلچوسیله قورولان اویناق شعر قالیبلاریمیزداندیر .بیر چوخ ایلاهی قوشان شاعیرلریمیز بو قالیبدا ایلاهیلر یازمیشلار . بو قالیبده هر میصراعین بئش هجاسی وار ( 3 + 2 ) و (2 + 3 ) بؤلگولریله بؤلونردکتر حسین محمدزاده صدیق
...
بیر گؤزل بئشلیک ابوالقاسم نباتی دن
بؤیله بی وفا اولما ، ای پری
ائتمه چوخ جفا ، ای صنم ، صنم
گرد راهینی چشم تاریما
ائیله توتیا ، ای صنم ، صنم
..
بس کی چکمیشم درد فرقتین
تئللرین کیمی اینجه لنمیشم
رنگ آلیمی اشک لاله گون
ائتدی کهربا ، ای صنم ، صنم
..
کافر ائیله دین یاخشی سن منی
ترک دین ائدیب اولدوم ائرمنی
مسجدیم اولوب کنج مئیکده
یا کلیسا ، ای صنم ، صنم
تجنیسلر
بوتون قافیه لری جیناسلی اولان قوشمالارا تجنیس
دئییلیر . جیناس ایسه ، تلفظلری و یازیشلاری بیر ، آنجاق آنلاملاری آیری
اولان ایکی یا چوخ کلمه نین ایشلنمه سینه دئییلیر .
جیناس ادبیاتیمیزدا
نئچه نوعدور : تام جیناس ، ناقیص جیناس ، مرکب جیناس ، لفظ جیناسی ، خط
جیناسی ، مقرون جیناس ، مفروق جیناس ، مکرر جیناس
دکتر حسین محمدزاده صدیق
عشقی باشا ووروب سؤز دئین عاشیق
گل گؤروم گؤرموسن بو گؤز کیمی گؤز
آند اولسون الله حی لایزال
ائله مه ز خلق بیرده بو گؤز کیمی گؤز
..
نییه زولفون گئنه اوزدن یان دورموش
منی اوخلاماغا گزگز یان دورموش
چوخ فقیری فلک یاخیب یاندیرمیش
هئچ کافر گؤرمه سین بو گؤز کیمی گؤز
..
بیر گؤزل مستزاد ابوالقاسم نباتی دن
ای قامتی شمشاد بویو سرو صنوبر
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
آیا گؤره سن وار بو جهان ایچره سراسر
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
گؤرجک سنی من ای اوزو گول طره سی سونبول
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
گر حور و پری روی زمینی دوتا یکسر
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
اولدوم کی سنین مئهر روخون اولدو تجلی
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
اول منیدیم جان ائدن اول آفته مئجمر
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
سندن یئتیشیب خضر نبی سر نهانه
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
بالله سنیدین نازل آیات پیمبر
![](http://blogfa.com/images/smileys/24.gif)
بیر گؤزل مخمس ابوالقاسم نباتی دن
یک کلاه نمد و خرقه ی پشم دو منی
پیش من به ز دو صد گؤوهر و در عدنی
لیف خرما کمر و رخت و قبا ، یک کفنی
نولا عالم گؤره بو وضع ده بیر کره منی
بیر دوعا ائیله ، سنی ساخلاسین الله غنی
..
عالی ائت همتینی سئیر ائله بو دونیانی
نه گؤزلدیر دئیه لر خلق سنه سئیرانی
کیمدی بو چرخ کهن ، سن اولاسان دربانی ؟
بی بنا اولدوغو معلوم ، هانی بنیانی ؟
اول مجرد کی مگر قورتاراسان بو بدنی
آللی
« آللی » نام روستایی است در حومة شهرستان اهر ، در مسیر جادة اهر – مشکین شهر ، درضلع جنوبی روستای « نودوز » و در دامنة رشته کوه قوشا داغ واقع شده است . در مورد وجه تسمیه و معنا و مفهوم آن نظراتی به شرح زیر داده می شود . واژة « آللی » از ترکیب دو عنصر ؛ « آل » + « لی» تشکیل شده است . معنی و مفهوم « آل » در فرهنگ لغات چنین آمده است : « آل1 : رنگ سرخ روشن ، آللی : دارای رنگ سرخ و شاد . « آللی – گوللو » : سرخ و گلفام ، خوش آب و رنگ ... آل در اصل نامی بوده برای مرکّب سرخ رنگ که از چین آمده و فرمانروایان ترک اسناد خود را با آن مهر می زدند . طبعا از این رو بوده که « مهر و نگین پادشاهان ترک » در فرامین ( = یارلیق ) آل تامغا : مهر سرخ و یا به طور مخفف « آل » می خواندند . آل 2 : حیله ، مکر و خدعه . آل 3 : ( آل آروادی / هال آروادی ) : دئو مونثی که به زائو صدمه رساند ، آل بیابانی ، آل . بر اساس یک باور افسانه ای این دئو از آهن ترسد ، لذا اگر بتوان به ترفندی بر یقة این دیو سوزن وصل نمود ، چون جرات دست زدن به سوزن را ندارد ، همیشه در بند مانده و قدرت رهاندن خود را را نخواهد داشت و می توان از او کار کشید ... به نظر می آید « آل » در اصل به معنی رنگ سرخ بود و دو معنی بعدی ( حیله / دیو ) معنی مجازی کلمه است . زیرا حیله همان دو رنگی است و دئو هم به حیله گری معروف است . ( لغتنامه جامع اتیمولوژیک – دیل دنیز ، اسماعیل هادی ، ص 76 – 77 ) مرحوم بهزاد بهزادی در صفحة 113 و 114 فرهنگ آذربایجانی – فارسی و اسماعیل جعفر زاده در صفحة 101 کتاب : ارک تورکجه سی سوزلوگو در معنا و مفهوم واژة « آل » نظرات مشابه آقای هادی را دارند که به علت اطاله این مقوله از آوردن آنها احتراز کردیم . البته در پاره ای مواقع واژة آل مجازا در مفهوم خورشید نیز به کار گرفته شده است . « آل مفاهیمی مثل بلندی و قدرت دارد . یاقوت ها به بلندی و بزرگی و شان و شهرت آلوان و آلبان می گویند . » ( نگاهی به واژه های اساطیری آذربایجان ، صمد چایلی ، ص 38 ) پسوند « لی / لو » ؛ « از پسوندهای فعال ترکی است و کاربردهای متفاوت دارد که برای نسبت و انتساب به شهر، کشور ، محله – در معنای معیت – کاربرد مزدوج با آوردن متضاد ( وارلی – وارسیز ) – برای افادة قید زمان – بر افادة صفت و دارندگی – برای افادة مفهوم قابلیت و ... بکار می رود .» ( ترکی هنر است ، اسماعیل هادی ، ص 74و75 )