انواع حکومت:

فدرال: اتحادی از چند ایالت که قانون‌های ایالتی خاص خود را دارند، اما در برخی مسائل مانند دفاع از کشور، قانون‌های دولت مرکزی را می‌پذیرند. ایالات متحدۀ آمریکا، استرالیا، کانادا، روسیه، سوئیس، اتریش و ...  به این روش اداره می‌شوند.

کمونیسم: سیستمی که بر اساس نظریه‌های سیاسی «کارل مارکس» و «فریدریش اِنگِلس» در دهۀ اول قرن نوزدهم بنیان‌گذاری شد. کمونیست‌ها خواهان جامعه‌ای هستند که در آن، همه چیز در اختیار مردم است و مالکیت خصوصی وجود ندارد.

سلطنتی: در چنین حکومتی ادارۀ کشور بر عهدۀ شاه، امپراتور یا ملکه است. در گذشته شاه اختیار تام داشت؛ اما امروزه بیشتر شاهان دارای قدرت مشروطه هستند. بدین معنی که قانون اساسی و دولت، قدرت آنان را به امور تشریفاتی محدود می‌کنند. کشور انگلستان چنین حکومتی دارد.

اولیگارشی: در این شیوه، دولت از طریق گروه کوچکی اداره می‌شود. امکان دارد حکومتِ جمهوری، اگر تنها عدّۀ محدودی حقّ رأی دادن به رئیس‌جمهوری آن را داشته باشند، یک حکومت اولیگارشی باشد. بیشتر دولت-شهرهای یونان باستان به شیوۀ اولیگارشی اداره می‌شد؛ زیرا تنها مردان آزاد (نه بردگان و نه زنان) می‌توانستند رأی بدهند. حکومت روم باستان هم اولیگارشی بود و گروه کوچکی از اشراف‌زادگان آن را اداره می‌کردند.

جمهوری: سیستمی که در آن قدرت در اختیار نمایندگان منتخب مردم است. محتوای یک حکومت جمهوری را قانون اساسی، که مردم به آن رأی داده‌اند، تعیین می‌کند. امکان دارد این محتوا طیف وسیعی از لائیک (ضد دین) تا دینی را شامل شود.

دیکتاتوری: حکومت یک فرد یا گروهی که حرفشان در حکم قانون است. این نوع حکومت‌ها اغلب با جلوگیری از انتشار حقایق و برقراری قوانین سخت همراه‌اند.