|
ائل دایاقی یوزوم سنه چؤننده |
جوان بختیم چراغ کیمی سؤننده |
|
|
گوزیاشلاری قزل قانا دؤننده |
ئوزون گلیب منه مزارآچئیدین |
|
|
قبریم اوسته بیردسته گول ساچئیدین |
||
|
ائل دایاقی، هنگامی که روی به تو میگردانم |
و احساس سر شستگی‌ام عود میکند |
|
|
و از بارش اشک چشمانم خون آلود می‌شوند |
کاش جای مزاری را برایم نشان میکردی |
|
|
و بعد دفن دسته گلی بر آن مینشاندی |
||
