کتابی با عنوان « سوتک » در سال 1365 به چاپ رسیده است که در آن مجموعه ی اشعار سید مرتضی موسوی گرد آمده است. نخستین شعر این مجموعه که با مقدمه ی یحیی شیدا به چاپ رسیده است،‌ سوتک نام دارد ( با تاریخ مردادماه ۱۳۴۸) و همان شعری است که منسوب به دکتر علی شریعتی است که در پشت جلد اولین چاپ کتابهای شریعتی در ایران آمده بود و اشتباهاً به نام او شناخته شده است.

آنگونه که در مقدمه ی این اثر آمده « سید مرتضی موسوی فرزند سید قاسم در 4 آذرماه 1321 در ده « رشت آباد قدیم » وابسته به شهرستان اهر دیده به جهان گشود» ه است. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود و متوسطه را در اهر به اتمام رسانده و در ادامه از دانشسرای تبریز فارغ التحصیل شده و به شغل معلمی روی می آورد. اشعار او در روزنامه های کیهان، اطلاعات، مجله جوانان و عصرتبریز به چاپ می رسد و آثار انتقادی او باعث می شود« خشم صاحبان قدرت را برانگیزد و با دست ساواک جهمنی شکنجه ها بیند و در گوشه ی سیاهچال ها روزگار سپری سازد و عاقبت در 16 تیرماه 1354 به حیات پرماجرای خود خاتمه دهد...»

افراد بسیاری اذعان کرده اند که شعر « سوتک » از آن شریعتی نیست و اعلام می کنند که نمی دانند از آن کیست؟ امیدوارم این شعر معروف به نام شاعر آن بازشناخته شود.

سوتک

پس از مردن چه خواهم شد نمی دانم

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم که ازخاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

که او یکریز و پی درپی دم گرم خودش را در گلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان آشفته و آشفته تر سازد

و گیرد او بدین ترتیب تاوان سکوت و انتقام و اختناق مرگبارم را

پیوست:

امروز ( دوشنبه ۳۰ فروردین ) در کتابخانه ی آقای خدادادی با همکلاسی سید مرتضی موسوی در دانشسرای تبریز آشنا شدم. او گفت: یک روز صبح در حیاط دانشسرا موسوی از جیبش کاغذی درآورد و گفت دیشب شعری گفته ام و برایم خواند. شعر سوتک بود.

منبع : یوخا